Σύμφωνα με μαρτυρίες οι πρώτοι κάτοικοι των Οινουσσών ήταν βοσκοί και γεωργοί από τα Καρδάμυλα, οι οποίοι αρχικά εγκαταστάθηκαν στο  «Κάστρο»,  το  πλησιέστερο  σημείο προς την βόρεια Χίο. Με τις μικρές τους βάρκες όμως δεν εξυπηρετείτο η μεταφορά ανθρώπων και προϊόντων προς την αντικρινή ακτή των Βρουλιδιών. Υποχρεώνονται λοιπόν, να αναπτύξουν μεγαλύτερα μέσα μεταφοράς. Αυτή είναι η πρώτη εμπορική δραστηριότητα των Εγνουσσιωτών. Το Μανδράκι αρχίζει να χρησιμεύει ως λιμάνι και αργότερα αποτελεί επίκεντρο της εγκατάστασης. Η πρώτη αυτή περίοδος λήγει με την καταστροφή της Χίου το 1822. Τότε, οι Εγνουσσιώτες καταφεύγουν στις Κυκλάδες και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

Λόγω της εμπειρίας των Χιωτών στην καλλιέργεια και επεξεργασία της μαστίχης, που αποτελούσε σημαντική πλουτοπαραγωγική πηγή των Οθωμανών, τους δόθηκε η αμνηστία του 1827, και με την ευκαιρία αυτή επιστρέφουν και οι Οινούσιοι, οι οποίοι αρχίζουν πλέον να ασχολούνται επαγγελματικά με το εμπόριο και τις μεταφορές.